Stop met "dagelijkse consistentie": Dan Koe's tegenintuïtieve model, hoe je met "uitbarstingen" 700.000 per maand kunt verdienen Ben jij ook gevangen in de val van "ik moet elke dag consistent zijn"? Veel mensen vertellen je dat succes gelijkstaat aan discipline, dat je elke dag zonder uitzondering moet uitvoeren. Maar je hebt een jaar volgehouden en ontdekt dat je alleen maar ter plaatse blijft trappelen. Persoonlijke groei blogger Dan Koe wijst scherp aan: "Ik geloof persoonlijk niet dat 'consistentie' de (enige) weg naar succes is." Hij gelooft dat echte groei voortkomt uit korte, intense uitbarstingen. Dan Koe spreekt niet zomaar. Hij heeft dit model gebruikt om 200.000 abonnees op YouTube te krijgen, 1,2 miljoen volgers op Instagram op te bouwen, en in één productlancering in één maand 700.000 dollar aan inkomsten te genereren. Zijn kernpunt is: vooruitgang is niet lineair. Deze inzicht komt uit een scenario dat je heel goed kent: fitness. Dan Koe zegt: "Je kunt niet 10 jaar naar de sportschool gaan en elk jaar dezelfde hoeveelheid spiermassa opbouwen." Wat is de waarheid over fitness? In het begin heb je een "nieuwkomersvoordeel", en groei je snel. Dan kom je in een plateau terecht, waar dagelijkse training (consistentie) je alleen maar op hetzelfde niveau houdt. Je moet de routine doorbreken en in een hoge intensiteit "spieropbouwfase" (Intensity) komen, meer eten en harder trainen. Na de "spieropbouwfase" ga je naar de "vetverbrandingsfase" of "onderhoudsfase" (Consistency) om je resultaten te consolideren. Het leven, carrière, persoonlijke groei, het is allemaal zo. Als je alleen maar "consistentie" begrijpt, blijf je voor altijd vastzitten in het plateau. In de woorden van Dan Koe: "Stagnatie is niet alleen het behouden, stagnatie is de dood." Wat je nodig hebt is een circulair systeem van "intensiteit" en "consistentie". Dan Koe noemt dit de "4 cycli van groei", of "de vier seizoenen van het leven". Eerste fase: Perplexity (verwarring) Dit is het begin van het verhaal, en ook de plek waar de meeste mensen vastlopen. Je voelt je verloren, verward, en weet niet wat je moet doen. Je hebt een baan die je niet leuk vindt, of je hebt geen idee over de toekomst. Dan Koe zegt dat mensen in deze fase hun hoofd vol hebben met angst, verwarring en negatieve gedachten. Wat is je eerste reactie om deze pijn te verlichten? — Meteen "goedkope dopamine" gebruiken om het te vullen. Je begint je telefoon te scrollen, games te spelen, te drinken, series te kijken. Je probeert jezelf met deze dingen te "verdoofd" te houden, om de echte problemen te vermijden. Hoe doorbreek je dit? Dan Koe's antwoord is zeer tegenintuïtief: sta jezelf toe om volledig verveeld te zijn. "Je moet jezelf tot op zekere hoogte vervelen, zodat nieuwsgierigheid kan ontstaan." Je moet alles wat je afleidt uit je leven verwijderen en volledig "herstarten". Wanneer je je hoofd niet meer vult met junkinformatie, krijgt je geest de ruimte om de echt belangrijke dingen te zoeken. Tweede fase: Curiosity (nieuwsgierigheid) Wanneer je genoeg hebt van de verveling, begin je naar problemen te zoeken. De kern van deze fase is: problemen en doelen zijn twee kanten van dezelfde medaille. "Zonder problemen kunnen doelen niet bestaan." Je doel ligt verborgen in het probleem dat je het meest wilt oplossen. Bijvoorbeeld: Probleem: "Ik heb geen geld." Doel: "Ik moet manieren vinden om geld te verdienen." Probleem: "Ik haat de persoon die ik in de spiegel zie." Doel: "Ik moet beginnen met fitness en gezond eten." Probleem: "Ik kan geen partner vinden." Doel: "Ik moet mijn sociale vaardigheden verbeteren." In de "nieuwsgierigheidsfase" hoef je je niet te concentreren. Juist het tegenovergestelde, deze fase moet "Shiny Object Syndrome" aanmoedigen. Je moet alles proberen, kijken wat je "verslaafd" maakt. Lees verschillende boeken, probeer verschillende bijbanen, praat met verschillende mensen, experimenteer met verschillende technieken. Totdat je diegene vindt die je een "aha-moment" geeft, die je hart sneller laat kloppen. Dan ga je naar de uitbarstingsfase. Derde fase: Intensity (intensiteit) Dit is het hoogtepunt van het verhaal, de meest interessante en vervullende fase van het leven. Wanneer je dat "moet doen" doel hebt gevonden, ga je in een pure "flow" staat. Dan Koe beschrijft deze fase: "Drie maanden vliegen voorbij, je bent volledig gefocust op het bereiken van een betekenisvol doel." In fitness is dit de fase waarin je je dieet strikt controleert en intensief traint voor spieropbouw. In relaties is dit de "huwelijksreis" fase waarin je alleen maar bij elkaar wilt zijn. In je carrière is dit de fase waarin je nieuwe producten ontwikkelt en lanceert, of intensief schrijft. In deze fase is een "12-uur durende werkdag" helemaal niet geforceerd, het gebeurt natuurlijk. Omdat er maar één ding in je hoofd is, kun je niet wachten om het werkelijkheid te maken. "Intensiteitsfase" is de enige manier om "exponentiële gebeurtenissen" (Exponential Events) te creëren. Dan Koe's groei is ook niet lineair. Hij heeft het gedaan door een paar "intensiteitsfases" te benutten, de voordelen van Instagram Reels te grijpen, nieuwe contenthoeken te testen, en zo 1,2 miljoen volgers te bereiken. Zijn record van 700.000 dollar per maand werd ook bereikt tijdens een hoge-intensiteit productlancering. Vierde fase: Consistency (consistentie) Dit is de rustige periode na de climax, en ook de fase die het gemakkelijkst verkeerd begrepen wordt. Dan Koe benadrukt: "Consistentie is een hulpmiddel om vooruitgang te behouden, niet om vooruitgang te creëren." Na de "intensiteitsfase" kun je niet voor altijd 12 uur werken. "Intensiteitsfase" is gevaarlijk, het kan snel leiden tot "burn-out" en "instorting". Je moet weten wanneer je "winst moet nemen" (Take Profits). Net als bij aandelenhandel, kun je niet verwachten dat het altijd omhoog gaat. Na de uitbarsting van 700.000 dollar probeerde Dan Koe niet om dat cijfer vast te houden. Hij wist dat het niet duurzaam was. Wat hij deed, was terugkeren naar een nieuwe "basislijn" (Baseline) — bijvoorbeeld 100.000 dollar per maand. Dit is het echte doel van de "consistentiefase": consolideren wat je in de "intensiteitsfase" hebt opgebouwd, zodat dit nieuwe, hogere platform je dagelijkse realiteit wordt. In deze fase schakelde zijn werkmodus van 12 uur per dag naar de "4-uur werkdag" die hij aanbeveelt. Hij gebruikt deze 4 uur om zijn contentproductie en kernactiviteiten te onderhouden, terwijl hij in de resterende tijd zichzelf weer "verveelt", om te "experimenteren" en de vonk voor de volgende "intensiteitsfase" te vinden. Jouw actieplan Dit is Dan Koe's niet-lineaire groeimodel: verwarring → nieuwsgierigheid → intensiteit → consistentie → (terug naar) nieuwsgierigheid... Je moet de lineaire gedachtegang van "ik moet elke dag hetzelfde doen" doorbreken. In de sportschool ben je niet 365 dagen in de "spieropbouwfase"; in het leven kun je dat ook niet. Je moet leren om "cyclical" te leven: Wanneer je verward bent (Perplexity), wees niet bang, dit is het begin van een nieuwe cyclus. Snijd de goedkope dopamine af en sta jezelf toe om je te vervelen. Wanneer je je richting vindt (Curiosity), ga als een kind "spelen", ga "fouten maken". Wanneer je "verslaafd" bent (Intensity), ga er volledig voor, met 12 uur focus om exponentiële groei te creëren. Wanneer je resultaten behaalt (Consistency), keer terug naar 4 uur discipline, en behoud je nieuwe basislijn. Ten slotte gaf Dan Koe ons een nieuwe maatstaf voor succes: "De sleutel tot succes ligt niet in het najagen van hogere 'pieken', maar in het behouden van hogere 'bodems'." (Jij doel is niet om altijd op de top te zijn, maar om je 'gemiddelde periode' ook sterker te maken dan je vorige 'topperiode'. Dit is de echte controleerbare, niet-lineaire groei. Oom Huang: Dit artikel heeft me behoorlijk geïnspireerd, het begrip is dat als je de lange termijn richting vindt, en voortdurend kleine uitbarstingen gebruikt om te versnellen, het misschien een haalbare methode is. van Dan Koe hoe je elke dag 12 uur kunt focussen (doden van goedkope dopamine)

Onlangs heb ik een set prompts ontwikkeld. Oorspronkelijk was het bedoeld om hoogwaardige lange inhoud te destilleren. Maar ik ontdekte dat ik elke keer zorgvuldig las. De kerngedachte is nog steeds dat elke lange inhoud meestal meerdere hoofdverhaallijnen heeft. Een simpele samenvatting zou veel weglaten. Dus laat AI drie verschillende lijnen samenvatten, zodat de kerninhoud van de hele tekst beter wordt gedekt. Als de inhoud van goede kwaliteit is, kun je het daarna nog eens volledig bekijken.

Van Google 'de buitenstaander' naar de moeder van NotebookLM: het rebelse pad van een atypische oprichter Bij Google imiteerde ze haar collega's, misbruikte ze het woord 'orthogonaal' (een elite jargon) om haar ongemak te verbergen. Ze had geen universitaire diploma en voelde zich als een oplichter die een feest binnensloop, bang om ontdekt en weggestuurd te worden. Jaren later werd ze de schepper van Notebook LM, een van de coolste AI-producten van Google, en veranderde ze de perceptie van de buitenwereld over de innovativiteit van deze techgigant. Toen gaf ze alles op, simpelweg omdat haar man, terwijl ze om vier uur 's ochtends in elkaar stortte, haar schouders vastpakte en zei: "Luister, je bent geen $10 miljoen meisje, je bent zelfs geen $100 miljoen meisje. Je bent een meisje met een idee van $1 miljard." Haar naam is Raza Martin, en dit is haar verhaal. "Ik voelde me als een indringer" Toen Raza bij Google kwam, was ze vol onzekerheid. Ze had geen universitaire graad. In een elite omgeving waar iedereen van topuniversiteiten kwam en een hoog IQ had, voelde dat als een onheilige litteken. "Ik voelde me als een indringer," herinnert ze zich, "de mensen die ik ontmoette waren zo slim, creatief en succesvol. En ik, op de een of andere manier, was ook bij hen." Om niet 'ontmaskerd' te worden, besteedde ze een heel jaar aan het proberen om eruit te zien als een 'standaard Google-medewerker'. Ze begon de manier waarop anderen spraken en hun toon te imiteren, en gebruikte trendy zakelijke termen. "Ik heb 'orthogonaal' talloze keren gebruikt," zegt ze lachend, "en ook 'niet triviaal', 'niet nul'... Ik had een hele woordenlijst en dacht dat ik deze woorden moest gebruiken, dat ik op een bepaalde manier documenten moest schrijven om bij hen te passen, om niet ontdekt te worden als de echte ik." Deze vermomming maakte haar moe. Ze realiseerde zich dat ze hier niet was om een kopie van iemand anders te worden. Het keerpunt kwam in de betalingsafdeling. Ze had plotseling een inzicht: "Ik wil echt gewoon mezelf zijn." Dit was een 'ontkoppeling' van haar persoonlijkheid. Ze besloot te stoppen met het spelen van een rol en op de meest authentieke, directe, en zelfs een beetje 'ruwe' manier te werken. Ze begon in vergaderingen openhartig te zijn: "Wauw, dat is echt een dom idee. Waarom zouden we dit willen? Dit is zo slecht, het lijkt wel alsof we helemaal niet aan de gebruikers hebben gedacht." In de uiterst beleefde, slimme en respectvolle 'vreedzame' omgeving van Google waren deze woorden ongetwijfeld 'ketters'. Collega's waren geschokt: "Oh mijn god, hoe kan ze dat zeggen?" Maar Raza ontdekte dat deze 'eerlijkheid' de efficiëntie enorm verhoogde. "Ik realiseerde me dat ik op een totaal andere manier kon werken, namelijk door mijn gedachten direct te uiten." Deze aanpak leidde tot onverwacht succes bij het aandrijven van nieuwe projecten van '0 naar 1'. Ze hoefde niet langer veel tijd te besteden aan het schrijven van lange documenten, netwerken of anderen overtuigen. Een directe vraag, een eerlijke discussie, kon de zaken sneller op de rails krijgen. Ze bewees dat in een enorm systeem dat consensus en processen waardeert, de waarde van een 'buitenstaander' juist ligt in haar 'niet-meedoen'. "Mijn werk is om dit team te beschermen" Toen Google interne Labs-laboratoria begon op te zetten om AI te onderzoeken, greep Raza de kans. Het was 2022, ChatGPT was nog niet uitgebracht, en AI was voor de meeste mensen nog een verre en vage term. Maar na het zien van een interne demonstratie was Raza ervan overtuigd dat dit de toekomst was. Ze 'dwangde' bijna haar voormalige baas Josh Woodward (nu hoofd van Gemini) om haar in te huren als de eerste productmanager van Labs. Daar ontwikkelde ze het later zeer gewaardeerde Notebook LM. Het idee voor dit product leek op dat moment een beetje 'vreemd': een AI maken waarmee je privé-documenten kunt uploaden en er mee kunt communiceren. Terwijl iedereen zich op de race naar algemene chatbots stortte, koos Raza's team voor deze smallere, meer gepersonaliseerde route. Deze keuze kwam voort uit haar eigen pijnpunt - om het gemis van een diploma goed te maken, werkte ze bij Google en ging ze tegelijkertijd terug naar de universiteit. "Deze grote taalmodellen zijn het beste in het verwerken van tekst," zei ze, "en in leerboeken, dia's en college-aantekeningen staat veel tekst. Wat ik echt wilde, was een container creëren die al deze dingen kon bevatten en er mee kon communiceren." Dit project bleef de eerste 2,5 jaar in het duister. De technologie was nog niet volwassen, de productervaring was zwak, en het was moeilijk om anderen te overtuigen dat dit een interessante richting was. Toen ChatGPT werd uitgebracht, raakte Google intern in een staat van opwinding en chaos. Iedereen wilde iets doen, iedereen wilde 'winnen'. Politieke strijd, strijd om middelen, wankelende richtingen... Raza's kleine team was als een klein bootje in een oceaan. "Mijn hele idee was dat ik dit kernteam moest isoleren en hen gefocust moest houden," zei Raza, "ik geloofde sterk dat als je iets lang genoeg doet, er interessante dingen zullen gebeuren. Mijn werk was om dit team te beschermen en verder te gaan." Deze bescherming stelde haar en haar team in staat om in een relatief pure omgeving stilletjes aan het product te werken. Met de verbetering van de modelcapaciteiten en contextvensters, werd de ervaring van Notebook LM steeds beter. Toen het uiteindelijk met de functie 'Audio Overviews' de publieke opinie opblies, riep de buitenwereld: "Wauw, Google is terug! Ze kunnen ook coole nieuwe dingen maken!" Raza en haar team hielpen Google met 2,5 jaar volharding om op een cruciaal moment het negatieve verhaal van 'gebrek aan productinnovatie' om te keren. "Je bent een meisje met een idee van $1 miljard" Toen Notebook LM een groot succes werd en Raza's carrière op zijn hoogtepunt was, nam ze een beslissing die iedereen, inclusief haar baas, deed denken dat "ze misschien ziek was" - ze nam ontslag. "Hij (de baas) zei: 'Misschien heb je gewoon een vakantie nodig'," herinnert Raza zich, "maar ik vertelde hem: 'Nee, dit is het belangrijkste moment van mijn leven. Ik laat alles wat ik zo hard heb bevochten achter me, omdat ik andere mogelijkheden buiten zie. Mijn geest is nooit zo helder geweest.'" Maar helderheid betekent niet dat er geen angst is. Raza komt uit een immigrantenfamilie en is niet rijk. Het werk bij Google gaf haar ongekende stabiliteit en inkomen. Alles opgeven om een onzekere ondernemersdroom na te jagen, was een zware beslissing die haar 's nachts deed instorten. Op een ochtend om vier uur zat ze plotseling rechtop in bed en begon te huilen. Haar man werd wakker en dacht dat er iets mis was. "Ik ben zo opgewonden," zei ze huilend, "ik realiseerde me dat mijn droom is om een bedrijf te starten, en ik heb nog nooit zo sterk het gevoel gehad dat het tijd is. Maar tegelijkertijd heb ik me nog nooit zo arm gevoeld." Op dat moment gaf haar man, een normaal gesproken zeer introvert en privé persoon, haar de belangrijkste 'Pep Talk' van haar leven. Hij keek haar in de ogen en vroeg serieus: "Wat denk je dat je waard bent? Wat is je idee waard?" "Ik weet het niet..." "Is het $10 miljoen?" "Ik weet het niet..." "Is het $100 miljoen?" "Wat vraag je me eigenlijk?" snikte Raza. Hij pakte haar schouders vast en zei woord voor woord: "Luister, je bent geen $10 miljoen meisje. Je bent zelfs geen $100 miljoen meisje. Je bent een meisje met een idee van $1 miljard. Ga, doe wat je wilt doen, ik steun je." Deze woorden waren als een lichtstraal die Raza's angsten en twijfels in één klap doorbraken. "Ik dacht toen, oh mijn god, ik heb mezelf altijd zo gezien, terwijl deze persoon met wie ik leef, me op een totaal andere manier ziet." De volgende dag diende ze haar ontslag in. Raza richtte later Hux op, een applicatie die is ontworpen om je persoonlijke informatie (e-mail, agenda, nieuws) om te zetten in gepersonaliseerde audiostreams. Bij het ophalen van financiering had ze geen enkele PPT voorbereid. Toen media haar vroegen om de deck (businessplan) die ze voor de financiering gebruikte, moest ze antwoorden: "Geen deck." "Ik kan het zoals anderen doen, maar ik kan het ook op mijn manier doen," zei ze, "ik wil gewoon het kantoor van de investeerders binnenlopen en hen vertellen: 'Kijk, dit ben ik. Ik heb een idee, dit idee kan cool zijn. Maar wat echt cool is, is dat ik en mijn team in staat zijn om interessante dingen te creëren.'" "Je kunt op dit idee wedden, of je kunt op ons wedden. Welke kies je?" Het verhaal van R. Martin komt uiteindelijk terug naar de kern: "Luister, je weet, vooral als je uit een groot bedrijf komt of in een bepaalde rol werkt, het idee dat je hebt, gaat veranderen. En ik denk dat het belangrijkste is dat je vertrouwen moet hebben in je vermogen om het te navigeren. Dus, wed niet op je idee, maar wed op jezelf, toch? Wed op je vermogen om te navigeren door wat je ook doet, en dat is voor ons bewezen waar te zijn." "Luister, vooral als je uit een groot bedrijf of een bepaalde rol komt, zal je oorspronkelijke idee veranderen. Je moet geloven dat je in staat bent om dit alles te navigeren. Wed niet op je idee, wed op jezelf, wed op je vermogen om alles te navigeren wat je doet. Dit is voor ons bewezen waar te zijn."